امنیت بازار را در دوران کرونا مدیون مجاهدات کارگران انقلابی هستیم
جامعه کارگری با تقدیم ۱۴ هزار شهید، دینش را به انقلاب اسلامی ادا کرده است، اما این تمام ماجرا نیست و همیشه در اتفاقات و نیازها و مشکلات کشور، این قشر هستند که بدون هیچ توقعی وارد میدان شده تا کمک حال نظام باشند.
به گزارش خبرنگار سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور و به نقل از جوان آنلاین، در بحث کرونا، با اینکه بیشترین صدمه به جامعه کارگری کشور وارد شد، اما باز هم آنان با تلاش بیوقفه در روشن نگه داشتن موتور تولید کشور نشان دادند، چرخ اقتصاد به همت آنها میچرخد و بعد از آن، با کمکهای مؤمنانه خود در رزمایش همدلی و مواسات همکاران روزمزد و آسیب دیده از کرونا را تنها نگذاشتند. به همین بهانه به سراغ دکتر علی حسین رعیتیفرد، مسئول سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور رفتیم تا در گفتوگویی علاوه بر آشنایی با عملکرد این مجموعه، در مورد اقداماتشان در رابطه با تولید کالای ایرانی و حمایت از کارگران فعال در این عرصه بیشتر آگاه شویم.
در حال حاضر جامعه آماری کارگری در کشور چقدر است؟
در ایران بیش از ۵۰ درصد جمعیت را جامعه کارگری تشکیل میدهند که البته شامل کارگرانی میشود که بیمه شدهاند. به این رقم باید کارگاههای غیررسمی زیادی را که کارگران آنها هیچ جا بیمه نیستند، هم اضافه کنیم. جمعیت کارگری بیمه شده در سازمان تأمین اجتماعی ۵/ ۱۱ میلیون نفر هستند. همچنین ۵/ ۳ میلیون نفر هم کارگران بازنشسته و مستمریبگیرند و ۳ میلیون کارگر هم اصلاً هیچ جا بیمه نیستند.
متأسفانه کارگران بیمه نشده جزو کارگران روزمزد و ساختمانی و حتی کارگرانی هستند که به صورت ثابت در کارگاههایی کار میکنند، اما کارفرمایان براساس یک توافق استثمارگرانه فقط حقوق میدهند و بیمه نمیکنند.
در تعریف وظیفه و مسئولیتهای سازمان بسیج کارگری، شما متولی رسیدگی و هماهنگی در چه بخشهایی هستید؟
در تقسیمبندی بسیج مستضعفین، بسیج جامعه کارگری و کارخانجات کشور متولی کارگران کارخانجات، شهرکهای صنعتی و معادن است.
جذب، آموزش و سازماندهی و نقشآفرینی و اثربخشی در بخشهای مختلف این مراکز و مناطق بر عهده ماست. بقیه کارگران هم که در صنفها یا کارگاههای کوچک فعال هستند، زیرمجموعه بسیج اصناف به شمار آمده و در این بخش سازماندهی شدهاند، ولی مسئولیتهای اجتماعی و پیگیری کارهای جامعه کارگری مجموعاً در سازمان بسیج کارگران و کارخانجات صورت میگیرد.
نگاه سازمان بسیج کارگران و کارخانجات به این قشر از جامعه چگونه است؟
نگاه تمام جامعه به کارگران زحمتکش را میتوان در صحبتهای مقاممعظم رهبری در جریان ویدئو کنفرانس با کارگران یافت. وقتی ایشان فرمودند: در طی ۲۰۰ سال گذشته جامعه کارگری در تمام دنیا تأثیرگذاری زیادی در حوزه سیاست داشتهاند.
در ایران هم در دوران انقلاب و بعد از آن در زمان دفاع مقدس و دوران سازندگی نمیتوان نقش کارگران را نادیده گرفت.
در یک کلام از سال ۱۳۵۶ به بعد کارگران همراهی با نهضت امام (ره) را آغاز کرده و همه جا همراه این نهضت و یاریرسان انقلاب بوده و هستند.
اجازه بدهید موضوع را با کرونا و کمکهای مؤمنانه ادامه دهیم. جامعه بسیج کارگران چطور با این ویروس و آسیبدیدگان از آن برخورد کرد؟
در بحث کرونا برای بسیج بسیار مهم بود که مردم در تأمین مایحتاج اولیه و لوازم بهداشتی دچار مشکل نشوند. نکته مهمتر این بود که کارخانجات به خاطر تأمین نیازهای مردم کار میکردند و در این میان به دلیل تجمعات کارگری نیز باید تدابیری اندیشیده میشد تا این قشر مبتلا به ویروس کرونا نشود.
به همین خاطر از همان ابتدای اسفند سال گذشته موضوع غربالگری کارگران در دستور کار قرار گرفت. از طرف دیگر به صورت هدفمند پیگیری میکردیم که تولید دچار مشکل نشود، زیرا شاهد اتفاقی که در کشورهای غربی افتاده و به فروشگاهها حمله میشد، بودیم. با این وجود در ایران به هیچ عنوان نهتنها اتفاقی در حوزه تولید نیفتاد، بلکه حتی احساس خلع هم نشد. این به لحاظ کار مجاهدانه کارگران بود و شعار هفته کارگر به خاطر تمام از جانگذشتگیهایشان «کارگر انقلابی، کار مجاهدانه» اعلام شد.
از همان روزهای نخست ورود کرونا به کشور، بسیاری از دستگاهها و کارهای اداری اعلام کردند، کارمندانشان از خانه بیرون نیایند، ولی تنها کسانی که دیده میشدند کارگرانی بودند که برای خدماترسانی به هموطنان به محل کار میرفتند و به تبع آنها شبکههای توزیع مشغول به کار بودند. برای اینکه نگذاریم ویروس پیشروی کند، روزانه مراکز تولیدی و شهرکهای صنعتی در کشور ضدعفونی و گندزدایی میشدند.
در همین راستا در استانهایی مثل تهران، زنجان و فارس چندین رزمایش بیولوژیکی انجام شد. کارهای غربالگری، تولید و تأمین ماسک و تجهیزات و لوازم دیگر بهداشتی در برنامه قرار گرفت و در یک تلاش عمومی در کمتر از یک ماه همه چیز آماده و تمام کسریها تأمین شد.
در رزمایش همدلی و کمک مؤمنانه کارگران که بیشترین آسیب را دیده بودند، چطور حمایت شدند؟
حدود ۳ میلیون خانواده وجود دارد که زیرچتر حمایتی هیچ نهادی قرار ندارند و عمدتاً از کارگران ساختمانی و روزمزد و... هستند که باید حتماً حمایت میشدند.
بعد از صحبتهای مقاممعظم رهبری در مورد مواسات و همدلی، به سراغ این خانودههای آبرومند رفتیم، ولی اتفاقی که افتاد این بود که کارگرانی که سرکار بودند به همراه کارفرمایان و مدیران کارخانجات به صورت خودجوش وارد عمل شده و با تأمین اولیه موادغذایی و لوازم موردنیاز خانوادههای آسیبدیده سبدهایی را برای حمایت از آنها آماده میکردند.
چون جامعه کارگری در کل کشور پخش بوده و خیلی از کارها بدون اطلاعرسانی انجام شده است، نمیتوان آمار دقیقی از این کمک کارگران به همکاران خود ارائه کرد، اما فقط در یک مورد در تهران ۱۴۰ هزار بسته معیشتی آماده و بین آسیبدیدگان از کرونا توزیع شد. این کار در همه استانها به صورت خودجوش و مردمی بود و کارگران کارخانجات بستههایی را آماده میکردند و به دست کارگران روزمزد میرساندند. در اصفهان مدیران چند کارخانه مبلغ ۵ میلیارد تومان به صورت نقدی کمک کردند و مهمترین کاری که در بسیاری از تولیدیهای مواد غذایی رخ داد، این بود که تولیدکنندگان اعلام کردند موادغذایی مثل ماکارونی، روغن، شکر، رب و اقلام دیگر را بدون گرفتن هیچ سودی و فقط به قیمت تمام شده برای تکمیل سبدهای غذایی در اختیار مردم و خیران قرار میدهند.
شما چطور میتوانید از وضعیت یا نیازهای کارگران در مناطق مختلف کشور آگاه شوید؟
بسیج کارگران براساس ساختاری که وجود دارد در همه استانها دارای سازمان است. بر همین اساس در شهرکهای صنعتی دارای حوزه هستیم و در بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ کارخانه و معدن هم پایگاه بسیج داریم.
آیا در کنار کمکهایی که کارگران در عرصههای مختلف به کشور داشتهاند، بسیج کارگری هم نسبت به نیازها و دغدغههای آنها خود را مسئول میداند؟
طی سالهای اخیر تصمیم گرفتیم ما برای جامعه بسیج کارگری مؤثر باشیم و آنها باور کنند، بسیج دغدغه مسائل و مطالباتشان را دارد. به همین خاطر با پیگیری آنها تکالیفی را که حضرت آقا در صحبتهای اوایل سال و طول سال عنوان میکنند، نیز در دستور کار قرار داده و نسبت به عملی شدن آنها نقشآفرینی میکنیم.
اگر توجه کنیم مقاممعظم رهبری در هشت سال گذشته عناوین سالها را اقتصادی اعلام کردهاند و این اتفاق مسئولیت ما را سنگینتر میکند. در همین راستا تصمیم بر این شد کارهایی انجام شود که بهرهوری را بالا برده و آثار آن در بخشهای مختلف تولید نمایان باشد.
به صورت خاص کاری در این رابطه انجام شده است؟
بارها شنیدهایم که کشورهایی مثل ژاپن و آلمان بعد از جنگجهانی دوم اعلام میکردند کارگرانشان برای پیشرفت کشور بیش از ۱۲ ساعت کار میکنند. ما هم خواستیم بهعنوان تست و آزمایش، میزان تعهد کارگران به کار و کشور را بسنجیم. به همین خاطر با آگاهی از اینکه هماکنون بیشتر فشار روی کارگران بوده و مشکلات اقتصادی سفره آنان را کوچکتر کرده است، شیفتی را تعریف کردیم به نام شیفت ایثار. بعد اعلام کردیم اگر کارگرانی که در کارخانهها کار میکنند، آماده هستند ایثارگرانه کاری انجام دهند، خود را معرفی کنند. در این طرح هیچ کاری به کارگران غیربسیجی نداشتیم.
این مانور در سال ۱۳۹۷ شروع شد و نتایج حیرتانگیزی داشت، چون در برخی کارخانجات که اصلاً پایگاهی نداشتیم یا پایگاهی داشتیم و عدهای بسیجی بودند و گروهی عضو نبودند، همه کارگران وارد طرح شدند.
یعنی طرح اجرا شد و به نتایج قابلقبولی رسید؟
از ثمرات آن همین بس که به ارتقای بهرهوری، جمعآوری ضایعات، افزایش تولید و مباحث دیگر کمک شایانی کرد.
جالب اینکه از عواید این کار، برای کمک به خود کارگران استفاده میشد. کارگران بعد از پایان ساعات کاری خود، چند ساعت بیشتر میماندند و کار میکردند و اعلام کرده بودند که حقوق و بهره این اضافهکاریهای داوطلبانه به کارگران نیازمند و خانوادههای محروم برسد.
یکی از مباحث مهم طی سالهای اخیر حمایت از کالای ایرانی بوده، آیا بسیج کارگران دراینباره برنامهای داشته است؟
حمایت از کالای ایرانی بحثی بود که با نامگذاری سال ۱۳۹۷ از طرف مقاممعظم رهبری آغاز شد و در دستور کار سازمانها و نهادهای مختلف قرار گرفت. ما نیز این موضوع را پیگیری میکردیم و مجموع نگاهمان این بود که باید از تولید و دسترنج کارگر ایرانی حمایت شود.
در این رابطه طرحی را پیشنهاد دادیم به نام «حاتم» (حمایت از تولید ملی)، تا بتوانیم اقشار مختلف را وارد بازی کرده و این موضوع را به صورت یک فرهنگ در جامعه جاری و ساری کنیم. از جمله اقشاری که فکر کردیم میتوانند هم اثرگذار و هم کمک بزرگی برای بالابردن آگاهی دیگر اعضای خانواده باشند، دانشآموزان بودند. ابتدا طرحی را زیرمجموعه طرح حاتم به نام «ایرانیار» آماده و اجرایی کردیم. در آن دانشآموزان مدارس را به کارخانجات میبردیم تا بازدیدی از روند تولید و تلاش کارگران داشته باشند.
این کار علاوه بر معرفی دستاوردهای ۴۰ ساله انقلاب به نسل جدید، آنان را به آینده امیدوار کرده و کمکی نیز جهت تصمیمگیری برای آینده شغلیشان بود، زیرا هجمهای در سالهای اخیر ایجاد شده که ایرانیان اصلاً ظرفیت تولید ندارند و نمیتوانند دستاوردی داشته باشند.
از طرف دیگر جامعه تولیدکنندگان و کارفرمایان نیز در این طرح میتوانستند با معرفی محصولاتشان به جامعه مصرفکننده و ایجاد یک بازار فروش، راه را برای رسیدن کالاهایشان به خانهها هموار کنند.
ناگفته نماند در کنار این کار، کارفرمایان و رؤسای کارخانجات و تولیدکنندگان در بین مردم حضور یافته و به صورت رو در رو با آنها صحبت کرده و با نیازها و دغدغههایشان آشنا شدند که این کار خیلی با استقبال مواجه شد. این کاری بود که فقط از بسیج و ارتباطات این نهاد برمیآید که به حمدالله تاکنون به خوبی پیش رفته است.
در طرح حاتم چه تعداد از دانشآموزان موفق به بازدید از کارخانجات شدهاند؟
حدود ۳۵ هزار دانشآموز به کارخانجات مختلف رفتند و بازدید کردند. سپس مسابقهای ترتیب دادیم تا در زمینههای عکس، دلنوشته، کاریکاتور و... آثارشان را برای حمایت از کالای ایرانی ارسال کنند. در این مرحله بیش از ۱۵۰ هزار اثر به دستمان رسید. جالب اینکه وقتی میخواستیم به اثرات برتر در استانها جوایزی اهدا کنیم، این جوایر توسط مدیران صنایع تهیه و به دانشآموزان اهدا شد؛
و طرح به پایان رسید؟
به هیچ عنوان، زیرا این کار موجب شد تا طرح را گسترش بدهیم و بعد از آزمون و خطاهای قبلی، تصمیم گرفتیم تا پروژهای را جهت حمایت از کالای ایرانی به نام شهید شاخص جامعه کارگری یعنی شهید برونسی آماده و اجرایی کنیم.
دامنه این طرح گستردهتر بود و اقشار مختلفی همچون طلاب، دانشجویان، معلمان و کارمندان و اصناف دیگر را نیز شامل میشد. میخواستیم همه اقشار را وارد بازی کنیم تا سختی کار تولید را از نزدیک ببینند و بدانند چطور یک محصول آماده میشود و به دست مصرفکننده میرسد.
طرح شهید برونسی چه زوایایی داشت و چه اهدافی را پیگیری میکند؟
در طرح شهید برونسی سه کار در عرصههای تولید، توزیع و مصرف در دستور کار قرار گرفت. در عرصه تولید به معرفی ظرفیتها و توانمندیهای صنعتی کشور به جامعه پرداختیم.
متأسفانه در برخی شبکههای مجازی و رسانههای خارجی متهم به این هستیم که قدرت تولید نداریم، اما واقعیت این است که طی ۴۰ سال گذشته در بسیاری از زمینهها جزو ۱۰ گزینه اول دنیا هستیم. مثل نانو، بیو و عرصههای دیگر علم و تکنولوژی. موفقیتها و پیشرفتهایی که حتی در داخل ایران خیلیها از آنها خبر ندارند.
در طرح شهید برونسی در زمینه تولید، ابتدا باید ارتقای آموزشی و مهارتی کارگران را مدنظر قرار میدادیم که در همین رابطه تفاهمنامهای با سازمان فنی حرفهای و سازمان مدیریت صنعت و مراکز دیگر منعقد کردیم و از آنها خواستیم یاریرسان ما در این عرصه باشند.
کارگری که کارهای فنی را میداند، اگر در طول سال چند روز آموزش تکمیلی ببیند، بهرهوری کارش بالا رفته و ضایعاتش کمتر میشود.
در همین راستا در قسمت بعد، کاهش آسیبهای اجتماعی در حوزه تولید است. از اعتیاد گرفته تا آسیبهایی که در فضای مجازی به کار و تولید ضربه وارد میکند. در طرح شهید برونسی هدفگذاری شد که در بخش تولید در ۲ هزار و ۵۰۰ پایگاهی که وجود دارد، سالانه حداقل دو جلسه برای خانوادهها و برای آشنایی با فضای مجازی و آسیبهای آن و بهرهمندی از فرصتهایش برگزار کنیم.
در بخش دیگر طرح به حوزه توزیع میرسیم که در این بخش مشکلاتی وجود دارد. یکی از معضلات این است که بخشی از صنوف، محصولات ایرانی را به راحتی نمیفروشند، چون فروشنده فکر میکند کالای ایرانی برایش سود کمی دارد. مثلاً در لوازمخانگی اولین چیزی که پیشنهاد میشود، محصولات خارجی است. علت هم این است که لوازمخارجی به خاطر قاچاق بودن، برای فروشنده سود بیشتری دارد. اختلاف قیمت کالای ایرانی و خارجی در لوازمخانگی به هزینههای بالا در تولید داخلی بازمیگردد.
در طرح شهید برونسی اگر بخش توزیع و فروشندگان درست نشود و اصناف همراهی نکنند، هیچ کاری نمیشود کرد و طرح به نتیجه نمیرسد. چرا باید بازار مصرف ۸۰ میلیونی ایران را دو دستی تقدیم کشورهای خارجی کنیم. وقتی بازار به دست خارجیها میافتد به این معنی است که در ایران برای آنها ایجاد اشتغال میکنیم و مصرفکننده ایرانی در حال حمایت از تولیدات کشورهایی مثل چین است.
در این زمینه فقط مشکل را شناسایی کردهاید؟ یا برنامهای هم برای ساماندهی وضعیت عرضه کالاهای ایرانی در بازار دارید؟
هدفگذاری کردهایم تا در این حوزه ورود خوبی داشته باشیم و به این نتیجه رسیدهایم که تجار را به تولیدکننده نزدیک کنیم. واسطهها اگر حذف شوند، تولیدکننده و فروشنده و مصرفکننده بهتر نیازها و دغدغههای هم را میفهمند. بسیج بهعنوان پل ارتباطی در تلاش است تا همه موانع را رفع کند که خدا را شکر نتایج آن در آینده مشخص خواهد شد.
و مورد سوم در طرح شهید برونسی موضوع مصرف است. در مورد آن بفرمایید.
در حوزه مصرف ظرفیتها بسیار بالاست، زیرا خانواده ایرانی اگر از کالای ایرانی حمایت کند و آن را بخرد همه چیز متحول میشود. اگر زمانی به این نتیجه برسیم که تولیدکننده دغدغه تولید کالای خوب و باکیفیت را دارد، اما به خاطر مسائلی نمیتواند آن را عملی کند، باید حتماً به سراغش رفته و زیرچتر حمایتی قرار بگیرد.
در ژاپن یک نسل تصمیم گرفتند فقط به تولیدات خودشان دل ببندند و هر سختی و مشقتی را تحمل کردند تا به اهدافشان برسند، اما در ایران ما این کار را نمیکنیم. تولیدکننده به فکر بیشترین سود است و مصرفکننده بهترین لوازم را میخواهد.
این واقعیت است که برخی از محصولات داخلی به خاطر نداشتن رقیب یا انحصار داشتن، تغییری در کیفیت و قیمت خود نمیدهند. باید مطالبهگری وجود داشته باشد تا کارفرمایان بدانند، مجبور به افزایش کیفیت کالاهای خود هستند. بستهبندی، جنس کالا، نحوه ارائه و موارد دیگر در این عرصه مهم هستند.
وقتی به موضوع مصرف میرسیم، اگر با شعار «همیشه حق با مشتری است» بازار را تزئین کنیم، حتماً همه کارها از همان داخل کارخانه طوری طراحی شده و پیش میرود که مصرفکننده نیز کالای ایرانی را به عنوان اولین انتخابش در سبد قرار میدهد.
انتهای پیام/